Povrede perifernih živaca
Povrede perifernih živaca u sportista veoma su retke. To se naročito odnosi na otvorene povrede, a sekcije su izuzetne. U traumatologiji perifernih živaca razlikuju se privremeni gubici funkcija i dugotrajni ili definitivni poremećaji.
Pod dejstvom direktnog udara ili dugotrajnih pritisaka može doći do neuropraksije, tj. privremenog poremećaja funkcije živca, pa do oporavka dolazi najduže u toku 3 nedelje. Po svojoj prirodi ovo je komociono-kotuziona povreda, bez povreda aksonskih elemenata.
Dejstvom nagnječenja ili torzije može doći do povrede živca aksonotmeze, koja pogađa aksone i njihove mijelinske košuljice, dok je u celini očuvan spoljni vezivni omotač. Aksonotmeza uzrokuje paralizu motorne i senzitivne funkcije. S obzirom na očuvanost omotača, koji obezbeđuje kontinuitet posle aksonotmeze dolazi do regeneracije u najvećem broju slučajeva (preko 90%).
Najteža povreda perifernog živca je neurotmeza, gde dolazi do prekida svih struktura živca (sekcija). Terapija je hirurška, a prognoza različita za pojedine živce (najbolja za n. radialis).
Prilikom povrede živca sa ispoljenim kliničkim znacima funkcionalnih ispada, prva pomoć se sastoji u imobilizaciji. Ako se radi o povredi živaca ruke važno je da se imobilizacija sprovede u funkcionalnom položaju. Dalje ispitivanje i lečenje se sprovodi u delokrugu specijalističkog rada.
